Hava

Merhabalar nasılsınız ? Ben idare ediyorum işte. Bugün hava oldukça güzeldi. Ne sıcak ne soğuk. Bu tür havaları severim ama gelin görün ki değerlendirebildim mi ? Maalesef ki hayır. Oturup evde ödev yaptım ve boş boş yattım. Havalar ısınmaya başlıyor. Her ne kadar bugün ki havayı beğenmiş olsam da yazları pek sevmem ve yaz yavaş yavaş geliyor. Sıcak havalar oldukça bunaltıcı oluyor ve eğer İstanbul'daysanız vay halinize. Neyse ki ben Ramazan Bayramı geldiğinde hemen köye kaçıyorum. Ve tüm yaz orada kalıyorum. Doğrusu başta annem olmak üzere arkadaşlarım falan bu duruma şaşırıyor. 'Koskoca yaz hiç arkadaşın yokken nasıl duruyorsun ? ' veya 'İnternet olmadan sıkılmıyor musun ?' gibi sorular soruyorlar. Ve ilginç ki cidden internet olmadan daha rahat oluyorum. Tabi telefonumda her zaman internet oluyor internetten yana sıkıntım yok ama köye gidince kendimi dinlenme moduna alıyorum ve internetle olan bağlantımı kesiyorum. Yalan olmasın tabi giriyorum ama günlerce internete girmediğim oluyor. Arkadaş kısmına gelirsek de pek ihtiyacım olmuyor kendi başıma da eğlenebiliyorum hem yaşlılar o kadar da kötü değil. En yakın arkadaşımla mesajlaşarak ve birbirimizi arayarak iletişim kuruyoruz. 
Köyün havası tahmin edebileceğiniz üzere oldukça güzel. Ve az insan var her yer yeşillik. Bir an önce gitmek için sabırsızlanıyorum. Babaannemler bu çarşamba gidiyor bahçe işini ayarlayacaklar. Pek büyük bir bahçemiz olmasa da bize yetecek kadar sebze meyve elde edebildiğimiz bir yer var. Bahçe ile pek ilgilenmeyi bilmesem de her seferinde babaannemden yeni bir şeyler öğreniyorum. Yazın bol bol kitap okuyorum, yürüyüş yapıyorum. Ve köyde kedim var diyebilirim. 2 sene önce bizim evin bahçesinde kuytu bir köşede kedi yavrulamıştı ve babaannemde besliyordu. Daha sonra İstanbul'a geldiğinde komşumuz beslemiş falan derken geçen sene gittiğinde bir bakmış ki kedi hala oralarda her gün geliyor.Daha sonra ben gittim falan derken kedi iyice alıştı bize ve bahçede küçük bir  yuva yaptık. Oldukça birbirimize alıştık iyice ve İstanbul'a döneceğim sıralar artık kameraya poz vermeye başlamıştı. Bir sürü saçma sapan fotoğraflarımız var. Şuan fark ettim de özledim o zamanlara. Umarım bu sene gittiğimde hala orada olur. Kedi dışında komşumuzun yavru köpeklerini seviyor ve onlarla da oyun oynuyorum. 
Tabi köye tek başıma gitmiyorum 8 yaşında bir kız kardeşim var onunla gidiyoruz. Her ne kadar yaş farkımız olsa da kardeşimle eğleniyorum. Sanırım şuan yazımı kesmem gerek çünkü o kadar çok yazacak, anlatacak şey var ki buraya Manas Destanı kadar uzun bir yazı yazabilirim. Onun için burada bitiriyorum. Buraya nasıl geldik bilmiyorum ama geldik işte. Bir sonraki yazımda görüşmek üzere.. Hoşçakalın...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

|schmerzlich schön.|

Özdemir Asaf

Engel Yaratan İnsan