Engel Yaratan İnsan

'Engel Yaratan İnsan'
Bu cümleden birçok konuda anlam çıkartılabilir aslında. Ama ben bugün sadece o anlamlarda birine hatta belki de en önemlisine değineceğim. 
Bugün bir sosyal paylaşım sitesinde bir yazı gördüm. Yazının konusu şu şekildeydi;
Yazıyı yazan kız ailesiyle birlikte bir lokantaya gidiyor. Ve bu kızın down sendromlu Efe adında bir kardeşi var. Her neyse daha sonra ailesi kendi hallerinde yemeklerini yerken Efe'nin birkaç defa ani ses yükseltmelerinden dolayı etraftaki insanlar şikayette bulunuyor ve bu yüzden Efe'nin ailesi nazik bir şekilde kovuluyor.
Şu Dünya'da fark ettim de kimsenin kimseye saygısı kalmamış. İnsanların bencilliği her yerde ortaya çıkıyor. Zihinsel engelli insanlara insanların %97'si kötü gözle bakıyor. Bu verdiğim değer benim düşündüğüm değer ama bana kalırsa kesinlikle burada mübalağa yapmıyorum. 
Daha önce parkta oynayan zihinsel engelli bir çocuk görmüştüm ve yanındaki diğer çocuklarla sakince oyun oynuyordu. Bilin bakalım ne oldu ? Tabiki de kendini bir şey zanneden kadının biri geldi ve çocuğunun zihinsel engelli olan çocuk ile oynamasına engel oldu. Hiç kimsenin hiç kimseye saygısı yok. Eğer şuan günümüzde 'engelli insanlar' ifadesini kullanıyorsak bunun sebebi bizleriz. Çünkü karşımızdaki insanları engelli olarak tanımlamayı tercih edenler bizleriz. Şu Dünya'da benim için engelli insan  diye bir kavram yok. Sizler içinde olmasın isterdim. Bir insanın bazı fiziki veya zihinsel konularda ortalama insanın daha altı bir performanstaysa bu o kişiye 'engelli' dememizi gerektirmez. Benim gözümde duyguları olan bütün insanlar aynıdır. Çünkü bir insanın duygularının olması en büyük kazancıdır. Neyse zırvalamayı kesiyorum. Aslında şuan 'engelli' terimine şükrediyorum çünkü günümüzde 'sakat' kelimesi de kullanılıyor. Bence oldukça kaba bir kelime hele ki bu kelimeyi kullandığımız kişi bir insan ise daha da kaba oluyor. Dediğim gibi bence engelleri yaratan bizleriz. Eğer bütün insanlara aynı gözle 'O bir insan.' gözüyle bakabilseydik şuan bu tarz durumlarla hiç karşılaşmayacaktık. Mesela fiziksel engelli olan birini ele alalım günümüzde belki doktor, polis ve benzeri meslekler yapamıyor olabilirler ama birçok mesleği yapabiliyorlar. Çünkü fiziksel engeller her mesleği, işi yapmamıza etken değildir. Veya zihinsel engelli biri belkide o da birçok mesleği yapamaz ama fiziksel aktivitelerde çok başarılı olan kişiler var. Yüzme. basketbol ve benzeri spor dallarında gayet başarılı olan  bir sürü zihinsel engelli insanlar var. Ama gelin görün ki tek destekçileri aileleri ve bir takım insan. Bir takım insan dedim ama küçücük topluluklar. Aslında şu da var ki destek alamama nedenleri insanların bu kişileri tanımıyor olması yoksa ülkemizde hala herkesi eş değer gören farklılıklara saygı duyan ve seven insanlar var ama insanların bu kişileri tanımıyor olması da gene insanlar ile alakalı bir durum yani nasıl anlatsam bilmiyorum ama değişik bir döngü.
                  Uzun lafın kısası hayatınızda karşılaştığınız bütün insanlara aynı gözle bakın. Unutmayın ki bir çocuğun zihinsel engelli olması duygularının olmadığı anlamına gelmez. Onların da duyguları var hatta duygularının daha yoğun olduğunu bile söyleyebilirim. Otobüste, parkta, yolda izde nerede görürseniz o çocuğa yaptığınız küçük bir tebessüm onu tahmin edemeyeceğiniz kadar mutlu eder. Hem bir şey kaybetmezsiniz hemde o çocuğun ailesi de bu hareketiniz karşısında mutlu olur. Çünkü etrafta çocuğu zihinsel engelli olduğu için utanan ve çocuğunu insanların çok olduğu ortamlara götürmek istemeyen aileler var. Bunun ne kadar acı olduğunu anlayabiliyor musunuz ? Kimse bundan dolayı utanmamalı çünkü ortada utanılması gereken bir olay yok. Eğer utanması gereken varsa onları yargılayan kişilerdir. 
Bugünlük yazımı burada bitiriyorum. Umarım kendimi iyi ifade edebilmişimdir. Çünkü bu tarz konularda ayrımcı insanlara oldukça sinirleniyorum ve bazen sinirden de ne dediğimi bilmiyorum. Neyse bu sefer cidden yazımı burada bitiriyorum. Görüşmek üzere.. Hoşçakalın...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

|schmerzlich schön.|

Özdemir Asaf